Η φούσκα δεν ξεφούσκωσε απλώς, αλλά έσκασε!

Είναι προφανές ότι μετά τη δημοσιογραφική, στατιστική και πολιτική καταγραφή της οικονομικής κρίσης έχουμε περάσει στη βιωματική της φάση. Με άλλα λόγια, ο κόσμος ζει πλέον στο πετσί του, στην καθημερινότητά του, το φαινόμενο αυτό, με συνέπειες που αφορούν όχι μόνο την καταναλωτική του δύναμη, αλλά, προπαντός την ψυχολογία του. Διότι, ως γνωστόν, η αγορά, πέρα από πολιτικά οράματα και νομοσχέδια, προϋποθέτει ψυχολογία.

Πριν από 7 χρόνια, Ιούλιος ήταν πάλι, και στα μπαλκόνια έβλεπες ελληνικές σημαίες. Στους δρόμους, οι "καλημέρες" και τα υγιή, χαμογελαστά πρόσωπα, έδιναν κι έπαιρναν. Η Ελλάς, ήταν και, κυρίως, ένιωθε πρωταθλήτρια Ευρώπης, μη σου πω και κόσμου. Ήταν το 2004, η χρονιά του μεγαλύτερου μέσου όρου ανάπτυξης στην Ευροζώνη, που ήταν ο ελληνικός. Ήταν το καλοκαίρι του Euro αλλά και των Ολυμπιακών Αγώνων, των ακριβότερων που διοργανώθηκαν ποτέ. Κι όλα αυτά τα τρανά, από μια τόσο δα χώρα, μια σταλίτσα στο χάρτη.

Τότε, η ψυχολογία του λαού, ήταν στα ύψη. Ακόμα και οι πτωχοί, ένιωθαν, τρόπον τινά, πλούσιοι. Τότε, ως διορατικοί "ψυχολόγοι", οι Τράπεζες έδιναν τα δάνεια με τη σέσουλα ακόμα και σε πένητες. Πολλά δάνεια και όλων των ειδών. Διακοποδάνεια, γαμοδάνεια, φοιτητοδάνεια και όλα πολλές φορές, με ένα απλό τηλεφώνημα, όπως διαφήμιζαν δεκάδες φορές την ημέρα στα μέσα ενημέρωσης. Η "καλή" τους διάθεση για ανάπτυξη έφτασε μέχρι και τα μπλοκ επιταγών, τα οποία έδιναν σχεδόν με το ζόρι, συστημένα.

Σήμερα, μετά την παύση των πανηγυρισμών, των θριάμβων και της ώθησης στην κατανάλωση, ήλθε η βουβαμάρα. Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται κράτος των λαμόγιων και των τεμπέληδων. Τα νοικοκυριά από χαρούμενα βαφτίστηκαν "υπερχρεωμένα", ο Τειρεσίας έγινε ο σύγχρονος μπαμπούλας των επιχειρηματιών και των λοιπών συναλλασσομένων. Απρόσωπος, μέσα από τηλεφωνήματα εισπρακτικών εταιρειών και πάντα μαύρος, όπως η λίστα του.

Οι Τράπεζες, καθοδηγούμενες από την κυβερνητική πολιτική, συμμετείχαν εν γνώση τους στο έγκλημα. Χαρακτηρίζουν τώρα ως αφερέγγυους αυτούς που πριν τους έκριναν ως αξιόπιστους. Η Ελλάδα της ανάπτυξης έγινε η Ελλάδα της ύφεσης. Της πείνας και της διαρκώς επαπειλούμενης "κατοχής". Η αποκέντρωση έγινε "Καλλικράτης", τα δημόσια αγαθά ιδιωτικοποιήθηκαν και όλα έπεσαν στο βωμό των εν γένει "περικοπών". Και ξάφνου δημιουργήθηκε ο εξής συλλογισμός:

Το χρήμα δημιούργησε χρέη. Τα χρέη, δανεισμό. Ο δανεισμός, τόκους. Και οι τόκοι ΚΕΡΔΟΣ.

Συνεχίζεται.

(δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα "Ενημέρωση" στο φύλλο της Πέμπτης, 07/07/2011)