Οι θιγμένες κοινοβουλευτικές αγέλες

Κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται ένα νέο φαινόμενο κοινωνικής συμπεριφοράς με μαζικές διαστάσεις μάλιστα. Οι επιθέσεις, παντοιοτρόπως, κατά βουλευτών, όλων των κομμάτων και όλων των ιδεολογιών. Γιαούρτια, εξυβρίσεις, "γιούχες", ακόμα και με περιττώματα έλουσαν προχτές το αυτοκίνητο του βουλευτού Ημαθίας. Για να μη θυμίσω και τη δική μας ιστορία, με το καΐκι και τους βουλευτές να αποχωρούν κακήν κακώς από την Κέρκυρα.

Μετά από όλα αυτά, βγαίνουν απορημένοι οι βουλευτές στα μέσα ενημέρωσης, και εξίστανται για την άδικη αυτή αντιμετώπισή τους από τους πολίτες, διότι γίνονται στόχος και πρόσωπα που εργάζονται υπέρ του λαού και εν πάση περιπτώσει δεν επιτρέπεται να μπαίνουν όλοι "στο ίδιο τσουβάλι". Μάλιστα.

Στην πορεία της σκέψης τους, οι εκπρόσωποι του Έθνους, λησμόνησαν ότι τριάντα χρόνια τώρα, η τελική εντύπωση που αφήνουν στην αντίληψη του μέσου πολίτη για το πως λειτουργεί η Βουλή είναι αυτή της "αγέλης". Κοινοβουλευτικές ομάδες, με υποτιθέμενη "ανέλεγκτη συνείδηση και ψήφο". Στην πραγματικότητα, ο κάθε πρόεδρος σέρνει εν είδει "λύκου" τους βουλευτές του με τιμωρία την άμεση διαγραφή τους σε περίπτωση που ψηφίσουν διαφορετικά έστω και μία, μοναδική φορά. Τα παραδείγματα, άφθονα.

Κατά συνέπεια, είναι σχεδόν αστείο να απαιτούν σήμερα οι βουλευτές ξαφνικά ξεχωριστή, ατομική μεταχείριση για τη στάση τους όταν όλα αυτά τα χρόνια εμφανίζονταν στο λαό ως "μπουλούκι" σε κάθε ελάχιστη έκφανση της κοινοβουλευτικής τους δράσης και συμπεριφοράς. Οι σήμερα "γιαουρτωμένοι" βουλευτές ξέχασαν επίσης ότι κατά την ωρίμανση και ολοκλήρωση ιστορικών φάσεων, όπως η μεταπολίτευση, ο λαός καταλήγει σε συμπεράσματα, που κατά ένα σχεδόν ομαδικό τρόπο εγκαθίστανται στο υποσυνείδητο της αξιολογικής του κρίσης σχετικά με τους θεσμούς και τα πρόσωπα που μεσολάβησαν.

Λέγεται αλλιώς και συλλογική μνήμη. Χαίρετε.